Tabip-hasta ilişkisi, NHS birikmiş işlerinin bir başka zayiatıdır.

Birleşik Krallık doktorları, Tıbbi Müdafa Birliği’nde (MDU) bizlere NHS üstündeki baskıların, iyi tıbbi bakım için oldukca mühim olan doktor-hasta ilişkisini aşındırdığını giderek daha çok söylüyor. Randevular, testler ve seçmeli bakım için uzun bekleme süreleri karşısında, hastaların hayal kırıklıkları çoğu zaman sıhhat uzmanlarıyla olan etkileşimlerine yansıyor. Mesela, bir doktorun hayal kırıklığına uğramış bir hastayı sakinleştirmek ve klinisyenin kontrolü dışındaki şeyler için özür dilemek için birkaç dakikalık bir danışım harcanması daha yaygın hale geldi. Bu durum, sağlıklarını tartışmak ve bakım almak için daha azca zamanı olan hastalar yada hastaları adına moralleri bozuk ve tatminsiz hisseden sıhhat çalışanları için iyi değil.

Bu sistem baskıları, İngiltere’de NHS ile ilgili yazılı şikayetlerdeki süratli artışın arkasındaki faktörlerden biri olabilir.1 2020-21 ve 2021-22 içinde, birinci basamakla ilgili şikayetler 33.950 (%40) ve hastane ve toplumla ilgili şikayetler arttı sıhhat hizmetleri 21.607 (%25) arttı. Sıhhat mensubu oldukca sıkıntılı koşullarda ellerinden gelenin en iyisini yapıyor ve anlaşılır bir halde, bir yakınma almanın büyük bir kişisel tesiri olabilir.

843 MDU üyesiyle meydana getirilen bir anket, pratisyen hekimlerin %85’inin ve danışman ve hastane doktorlarının %64’ünün hastalarla ilişkilerinin son iki yada üç yıl içinde daha gerilmiş hale geldiğini hissettiğini ortaya çıkardı.2 Dörtte biri (%26) bir hasta şikayeti yada güvenlik vakası, beşte biri (%21) rahatsız etme yada tehdit yaşıyor.

Hasta beklentilerini yönetmek, şikayetleri en aza indirmeye destek olabilir. Bu, mesela anormal olmadıkça insanların kan testi sonuçlarıyla bir davet almayacağını yada onları bir uzmana yönlendireceğinizi sadece görülmesi ihtiyaç duyulan bir bekleyiş olacağını ve ne yapmaları icap ettiğini açıklamayı içerebilir. durumları kötüleşirse. Bu konuşmalar zor olabilir sadece güvenin korunmasına destek verir. Bununla beraber, sıhhat hizmetindeki gecikmelerin temel nedenlerini ele almazlar yada hastaların memnuniyetsizliğini ve sıhhat mensubu üstündeki artan yükü tamamen hafifletmezler.

Anketimize katılan 10 kişiden dördü, önümüzdeki beş yıl içinde muhtemelen emekli olacaklarını yada uygulamayı bırakacaklarını söylerken, ortalama yarısı (%48) işyeri baskılarıyla başa çıkmak için saatlerini azalttı.2 Sahadaki personelin ifadesi bir tablo ekliyor işyeri stresinin bazı doktorları sağlıklarının iyiliği için ön saflardaki bakımdan geri adım atmaya zorladığı yer.

Şu anda bir MDU mediko-hukuk görevlisi olarak çalışan eski hanım doğum ve jinekoloji sicil memuru Sabrina Cardillo şu şekilde deklare etti: “Yeni bir hastayla 20 dakikam olabilir fakat ilk beş ila 10 dakika, hasta mutsuz ve kimi zaman bana bağırarak geçebilir. görülmeyi beklemek hakkında. Pek oldukca tabip şu anda covid-19 sebebiyle travma geçiriyor ve desteğe ihtiyacı var ve gene de sıhhat ve tükenmişlik ile alakalı konuşmaların bir çok, dayanıklılık yapmaya odaklandı. O noktayı geçtiğimizi düşünüyorum.”

Anketimize cevap veren birçok tabip, iş yeri baskılarına destek olmak için farkındalık yada nefes egzersizleri şeklinde baş etme mekanizmalarına yöneliyordu. Bu stratejiler semptomlara destek olabilir, sadece insanların iş yükleriyle başa çıkmak için bu tür tekniklere yönelmeleri lüzumlu olmamalıdır. Ve kesinlikle doktorların giderek daha çok risk altına girmiş olduğu stres ve tükenmişlik için bir deva değiller. GMC’nin 2022 senesinde İngiltere’de 67.000 doktorla yapmış olduğu senelik ankette, yetişmen doktorların üçte ikisi iş günlerinin sonunda “daima” yada “çoğunlukla” yıprandıklarını söylerken, %44’ü sabahları tertipli olarak bitkin olduklarını söylemiş oldu. başka bir iş günü düşündüm.3 GMC, bu bulgulara ilişkin analizlerinin, kursiyerlerin %63’ünün ve eğitmen olarak çalışan doktorların %52’sinin orta yada yüksek tükenmişlik riski altında bulunduğunu gösterdiği mevzusunda uyardı.

Birçok meslek kuruluşu bu sorunları ön plana çıkarıyor ve destekle adımlarını hızlandırıyor. Mesela, Anestezistler Derneği, Kraliyet Anestezi Koleji ve Yoğun Bakım Tıp Fakültesi, vardiyalı çalışmanın ve yorgunluğun NHS işgücü üstündeki negatif etkileriyle savaşım etmek için bir Yorgunlukla Savaşım kampanyası yürütüyor. Kraliyet Tıbbi Yardım Fonu (RMBF), BMA’nın yanı sıra doktorlar için gizli saklı bir psikoterapi hizmeti yürütür. MDU bu girişimleri destek sunar ve işler ters giderse üyelere yasal temsil ve şikayetlerin ele alınması mevzusunda tavsiyeler sunar.4 Ek olarak, eşler arası destek ağımız da dahil olmak suretiyle, ihtiyacı olanlara sıhhat ve esenlik kaynaklarına işaret gönderebiliriz.5

Bu çabaların hepsi destek oluyor, sadece Genel Tıp Konseyi (GMC) şeklinde düzenleyicilerin şefkatli olmaları ve mevcut uygulamanın gerçeklerini anlamaları dirimsel ehemmiyet taşıyor. Mühim bir kontrol, GMC’nin İyi Tıbbi Uygulamalar kılavuzunda yakında yayınlanacak olan güncelleme olacaktır.

İşyeri koşullarını ve personel moralini hasta güvenliğinin temel direkleri olarak belirlememiz gerekiyor. Healthcare Safety Investigation Branch tarafınca Şubat 2023’te gösterilen bir ara rapor, acil ve acil bakımda çalışan NHS çalışanının hastalara yardım edememekten dolayı “‘mühim sorun” yaşadıklarını tespit etti.6 Rapor, “‘kuvvetli bağlantı” vurgusu yapmış oldu ”’ personel refahı ve hasta güvenliği içinde ve personel sağlığı ve refahının NHS hasta güvenliği stratejisine dahil edilmesini tavsiye etti – MDU’nun yankılayacağı bir tavsiye. Düzenleyiciler, NHS işverenleri ve hükümet, morali bozuk bir iş gücünün güvenli hasta bakımı üstündeki tesirini fark etmeli ve bunlarla savaşım etmelidir.

NHS işverenleri, personelin kafi kesinti yapmasını sağlamalı, konuşacak birilerinin olmasını sağlamalı ve bir şeyler ters giderse destek sağlamalıdır. Sonucunda hükümet, bekleme listelerini kaldırma ve birçok şikayetin temel sebebi olan hizmet sunumundaki boşlukları doldurmaya başlamış olan bir işgücü stratejisi yayınlama taahhüdünü yerine getirmelidir.

Bu gelişmelere karşın, sıhhat hizmetini tekrardan inşa etmek ve halkın NHS’ye olan itimatını tekrardan sağlamak seneler alabilir. Sadece doktorlara ve öteki sıhhat çalışanlarına destek sağlamaya öncelik vermezsek bu iyileşme asla gerçekleşmeyecek.