admin TORONTO – Maple Leafs’e ev sahipliği icra eden boş NHL arenasının dışındaki meydan, Cumartesi gecesi – Kanada baharı için bile – nemli, soğuk bir balçık çukuru şeklinde sıkıştı ve zıpladı.
Tampa, Florida’nın oldukca güneyinde, pivot John Tavares, Maple Leafs için dayanılmaz bir playoff beyhudeliğini sona erdirmek için uzatmada gol attı. Başarısız kadrosunda ısrar etmiş olduğu için uzun süredir eleştirilen takımın genel menajeri Kyle Dubas, buzun üstündeki kutusunda ayağa fırladı ve ödüllü bir dövüşçü şeklinde havayı yumrukladı. Yedek kulübesinin arkasında, Koç Sheldon Keefe asistanları tarafınca saldırıya uğradı ve oyuncular sopalarını fırlattı, tahtaların üstünden tırmandı ve buzda ekip arkadaşlarının üstüne yığıldı.
Toronto’da, devasa bir ekranda maçı izleyen açık hava kalabalığının yakınında ve uzağında, bu uzun süredir devam eden playoff çorak arazisinde otomobil kornaları ötüyordu. Ah-onk! Ah-onk! Ah-onk!
Kalabalık, bazı üyeleri bağırıyor, bazıları ağlıyor, bazıları havai fişek patlatıyor, bazıları aniden gömleksizbir gece kulübü kalabalığı şeklinde zonkluyordu. Birkaç acıklı kutlama, bir elleriyle asılı öteki elleriyle çekim yaparak lamba direklerine tırmandı.
Bu yüzyılda bir tek birkaç kez sporun üstüne gitme şansı gören bir kent için coşku verici bir çılgınlıktı: Sidney Crosby, 2010 Vancouver Olimpiyatları’nda Kanada’ya ABD karşısında buz hokeyinde altın madalya kazandıran golü attığında. ; Jose Bautista’nın üç turluk şutu (ve peşinden tüm dünyada duyulan sopa vuruşu) Blue Jays’e 2015’te bir Amerikan Ligi lig serisi kazandırdığında; ve Raptors 2019’da NBA şampiyonluğunu kazandığında. Ah-onk! Ah-onk! Ah-onk!
Son olarak 1967’de Stanley Kupası’nı kazanan Leafs, 2004’ten beri bir playoff turu kazanamamıştı.
“İnanması zor!” 1970’lerde ve 80’lerin başlangıcında Toronto’da 12 sürem oynayan ve hala 10 ile tek bir düzgüsel sürem maçında atılan en oldukca sayı için NHL rekorunu elinde tutan popüler Leafs kaptanı Darryl Sittler cıvıldadı.
Toronto banliyösünden bir sağcı olan Mitch Marner, bunu bir “rahatlama” olarak nitelendirdi. Amerikalı bir pivot olan Auston Matthews, bunu “oldukça coşku verici” ve “uzun bir yolculukta ufak bir adım” olarak nitelendirdi.
2004’te Ottawa’yı yendikten sonrasında ikinci turda Philadelphia’ya yenilen Leafs, sonraki sürem playoff maçlarını kaçırdı. Sonrasında gene kaçırdılar. Ve tekrardan. Ve tekrardan. Ve tekrardan. Ve tekrardan. Ve tekrardan. 2013’te play-off’ları kazandılar, sadece Torontonyalıların hala üzülmüş olduğu bir 7. Maçta Bruins tarafınca şaşkına döndüler. Sonrasında play-off’ları kaçıran üç sürem daha vardı.
Sittler, serinin açılışını icra eden orantısız yenilgi hakkında, “Evimizde ilk maçımızı kaybettiğimizde, hepimiz ‘Ah, gene başlıyoruz’ diye düşünür,” dedi. “Fakat sonrasında ikinciyi kazandık ve peşinden öteki takımın ara verdiği ve bizim çöktüğümüz öteki yılların aksine, Tampa’ya gidip birkaç mola verdik. Boston, son birkaç yılda umutlarımızı ve şansımızı bir nevi yok etti.”
Bu deklare etti Maple Leaf Meydanı’ndaki kalabalık ilahiler söylüyor: “Florida’yı istiyoruz! Florida’yı istiyoruz!”
Leafs, 2016’da Matthews’ı seçtiğinde, etrafını milyonlarca dolarlık kabiliyetle sardılar – başta Marner, Tavares ve sağcı William Nylander. Gene de, iyi düzgüsel sezonlar playoff hayal kırıklıklarıyla sonuçlandı. NHL’nin genç ihtişamlı ekibi, her baharda Toronto’dan tinsel bir çöküş içinde ayrıldı. Sadece Dubas aslı olduğu şeklinde bıraktı, kalede ve kenarlarda eklemeler ve çıkarmalar yapmış oldu ve 2021’de sekiz senelik sözleşme uzatmasıyla en uzun süre vazife icra eden Leaf’i, yetenekli müdafa oyuncusu Morgan Rielly’yi kilitledi.
Sittler, “Yönetim onlara inandı ve bu adamlara bağlı kaldı” dedi. “Onlara inanıyoruz. Ve bizi bu hokey kulübünün gidebileceğini düşündüğümüz yere götürecekler.”
Maçtan sonrasında Keefe, tüm yıl süresince bu sezonun önceki sezonlara benzemediğini hissettiğini söylemiş oldu. “Leafs taraftarları için ikinci tur hokeyi görecekleri için oldukca heyecanlıyım” dedi. “Tüm sürem değişik hissettiriyor. ve şimdi bunun değişik bulunduğunu söyleyebildiğim için mutluyum.”
Lou Gehrig hastalığı olarak da malum geç evre amyotrofik lateral skleroz hastası olan Salming, konuşamamasına, yürümekte zorlanmasına ve beslenme tüpüne gerekseme duymasına karşın bu vaka için İsveç’ten Toronto’ya gelmişti. İsveç pivotu Sittler ve Mats Sundin’in yanında yer edinen üç adam, Leafs’ın bugünü ve geleceğine bakarken uzun süredir acı çeken geçmişini tanımladı. Sittler, buzdan inen kalabalığa merhaba vermek için Salming’in sağ kolunu havaya kaldırdığında, geçmiş, bugün ve gelecek bir bütündü.
Sittler, “Her oyuncunun yüzünde metanetli bir ifade gördüm,” dedi. “Fazlaca duygulandım bundan dolayı kısa bir süre ilkin, Borje ve ben, yaptığımız işi seven, bir Leafs takımında tıklım tıklım dolu bir evde oynayan genç çocuklar olduğumuzu düşünüyorum.”
Salming ve Sittler, 1978’de Leafs konuşma finallerinde kaybettiğinde bir Stanley Kupası’na yaklaştı. Yıla gore değil, her takıma karşı oynanan oyunların sayısına ve bunların neye benzediğine gore hatırlıyor: Adalılara karşı yedi çetin maça ihtiyacı vardı, peşinden üst üste dörtte seçkin bir Canadiens takımına yenildi.
Leafs, 1993-94’te bir kez daha başarı göstermiş bir performans sergileyerek üst üste ikinci sürem için konuşma finallerine yükseldiğinde, Sittler ön büroda çalıştı.
Kent yanıyordu” dedi. “İnsanlar Yonge Caddesi’nde kornalarını çalar, bayraklar dalgalanırdı.” O denli uzun vakit oldu ki, bugün bir çok yandaş 67’de Kupayı kazandıklarında hayatta bile değildi. Fazlaca uzun vakit oldu, biliyorsun.”
Toronto biliyor.
“Şehirde Raptors’ın kazandığını deneyimledim” dedi. “Eğer Leafs ise, bu büyüklük açısından birkaç çentik daha fazladır. Hepimiz onu bekliyor.”
Leafs, Lightning’e karşı açılış maçında 7-3 utandıktan sonrasında, ikisi uzatmada deplasmanda olmak suretiyle üç üst üste kazanmıştır. 4. maçta Toronto 4-1 geride kaldı, peşinden üçüncü periyotta altı dakikadan birazcık fazla bir sürede üç gol atarak uzatmada kazanmıştır. Leafs için buz üstünde ve haricinde, nesiller süresince, bir şehirde, en hafifçe tabirle, bir kahramanlık sezonu oldu. hazır.
Toronto banliyösünde doğan ve 2018’de çocukluğunun favori takımıyla yedi senelik, 77 milyon dolarlık bir sözleşme imzalamadan ilkin Adalılar için oynayan Tavares, “Akçaağaç Yaprağı olmak hususi bir şey” dedi. “Büyümenin ne demek bulunduğunu bilirsiniz. İnsanlara, bilhassa de yaşadığımız bazı hayal kırıklıklarıyla.”
Kasım ayında Sittler, Salming’in yanında hokeyin değil ALS’nin zulmü için ağladı. Globe and Mail köşe yazarı Cathal Kelly, o gece Toronto’nun kendi Lou Gehrig anı bulunduğunu yazdı, “Leafs’ın son 20 senelik tarihinin mükemmel görüntüsü.”
Salming, birkaç hafta sonrasında İsveç’teki evinde öldü.
Kimsenin yüksek sesle söylemediği şey, Gehrig’in Haziran 1941’de öldüğü ve Yankees’in dört ay sonrasında Dünya Serisini kazandığıdır. Leafs’ın daha gidecek oldukca yolu var fakat semboloji bu takıma, bu şehre ağır geliyor.
Sittler, Leafs oyuncularının Salming’in elini sıkmış olduğu ve ona sarılmış olduğu o geceyi hatırladı. “Mekanda kuru göz yoktu” dedi. “Bu şekilde bir senaryo yazmak bile zor.”
Şimdi, Boston yada Florida’ya karşı Leafs, Salming ve Sittler’in kendilerinin yazamadığı o eksikleri olan senaryo için bir son meydana getirmeye çalışacak.
