Jamie Dettmer, POLITICO Europe’da görüş editörüdür.
Rus siyasal komiseri Pavel Kalitov, Eylül 1942’de günlüğüne “Öğrenmeli ve öğrenmeliyiz” dedi. “Başlangıç olarak, bu kadar dikkatsiz olmayı bırakmalıyız.”
Sözleri, yeni yıl gününde Ukrayna’nın Makiivka’ya yıkıcı bir roket saldırısı düzenlemesine açık Rus askerlerini açık bırakan beceriksizlik karşısında hararetle cenk yanlısı Rus eleştirmenlerin şikayetlerinin habercisi.
Bu cenk şeklinde, Kızıl Ordu da İkinci Dünya Savaşı’nı fena başlatmıştı. Zayıflıkları, harpte kontrol edilmiş Almanlar tarafınca acımasızca açığa çıkarıldı, bu sebeple subay birlikleri Stalin’in tasfiyelerinden hâlâ kurtuluyordu ve Adolf Hitler ve generalleri – süratli bir zaferden güvenilir olarak – Haziran 1941’de saldırdığında kendini tekrardan yapılandırmanın ilk aşamalarındaydı. Aslına bakarsak, Alman Yüksek Komutanlığı o denli kendinden emindi ki, birliklerine kışlık elbise tedarik etmeyi bile planlamadı – tıpkı geçen yıl Rus generallerinin süratli bir galibiyetten o denli güvenilir olmaları şeklinde, astlarını Kiev’deki zafer geçit törenleri için toplanmaya çağırdılar.
Sadece savaşın sonunda Kızıl Ordu hakkaten de öğrenmişti. Ve sual şu ki, General Sergey Surovikin’in genel komutası altında, Rusya’nın silahlı kuvvetleri bugün aynısını yapabilir mi? Yanıt, Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin’in Ukrayna’ya karşı savaşının sonucunu pekâlâ belirleyebilir.
“Yıllarla ölçülen savaşlar, örgütsel öğrenme ve uyum sağlama yarışmalarına dönüşür; askeri akademisyen Michael Clarke, sonunda zafer ve yenilgi arasındaki farktır” diyor. Ve Putin’in savaşı birinci yıl dönümüne yaklaşırken, her iki taraf da son üç aydır beklemede olan bir ihtilafın durumunu değerlendiriyor ve bir sonraki adımlarını planlıyor.
Kara savaşı şimdi Ukrayna’nın Donbas bölgesindeki 600 kilometrelik bir cephe hattına odaklandı. Bir çatışmanın kıyma makinesi haline geldi ve şiddetli yakın mesafe çatışması, her iki tarafça da önemsiz gösterilen yüksek kayıplarla tahterevalli oldu. Ukrayna, Luhansk’ta üstün görünüyor, sadece Donetsk bölgesindeki Soledar çevresinde, Yevgeny Prigozhin’in “ceza taburları” akınlar yaparak, Rusya’nın bölgeyi ele geçirmesini tamamlamasını engellemek için son birkaç gün içinde Ukrayna güçlerini takviye kuvvetler konuşlandırmaya yöneltti. Batılı askeri yetkililer, tuz madenciliği kasabası diyor.
Açıkçası, her iki taraf da çıkışları ve belirleyici bahar kampanyalarını düşünüyor.
Ukrayna Ana İstihbarat Müdürlüğü başkanı Kyrylo Budanov geçen hafta ABC News’e Ukrayna’nın baharda büyük bir hücum planladığını ve savaşın “en sıcak” Mart ayında olmasını beklediğini söylemiş oldu. “Bu [when we will see more] toprakların kurtarılması ve son yenilgilerin Rusya Federasyonu’na verilmesi” dedi. Ve Ukrayna’nın insansız hava araçları ve füzelerle “daha derine ve daha derine” yıkıcı saldırılar planladığını ima etti. Rusya’da.
Ukraynalı yetkililer ek olarak Rusya’nın Ukrayna’nın güneyine ve doğusuna kendi saldırıları için tabanca ve teçhizat yığdığına inanıyorlar ve Kremlin’in halihazırda çağrılan 300.000’e ek olarak bu kez 500.000’lik bir kısmi seferberlik daha duyuru edeceğini iddia ediyorlar. Putin bunun ihtimaller içinde bulunduğunu inkar etti, sadece aynı şeyi geçen yılki kısmi seferberlikten birkaç gün ilkin de söylemişti.
Bununla beraber, cenk yanlısı Rus askeri blog yazarları, Donetsk ve Kharkiv çevresinde kaçışlar düzenlemek için başka bir seferberliğin lüzumlu olacağını söylüyor. Kırım’ın ilhakında ve Donbass’ta kilit rol oynayan eski Rus haber alma subayı ve paramiliter komutanı Igor Girkin, savaşın birinci yıldönümüne denk gelecek şekilde yeni bir davet yapılacağını tahmin etti: “İkinci bir dalga olacak seferberlik. İkinci ve kim bilir üçüncü dalgayı gerçekleştirmek zorunda kalacağız. Ukrayna’da kazanmak için minimum yarım milyon asker daha çağırmamız gerekecek” diye yazdı.
Gene de askeri uzmanlar, sayıların Ukrayna kuvvetlerini alt etmek için kafi olacağından şüpheliler – sadece karada fazlaca daha çok asker hakkaten bir etkiye haiz olacak. Bunun yerine, Rusya için aslolan güçlük, zayıf lojistiğin üstesinden gelmek ve karşılıklı olarak tamamlayıcı etkisinde bırakır elde etmek için entegre piyade, zırh, topçu ve hava desteği gerektiren bir 21. yüzyıl harbinde savaşım etmek için uyum sağlamak ve profesyonelleşmek olacaktır.
2014’ten bu yana Batı eğitimi ve Elon Musk’ın Starlink uydu web ağının yardımı yardımıyla Ukrayna, kimi zaman dördüncü nesil cenk olarak malum bu tür birleşik silahlı savaşlarda ustalığını kanıtladı. Sadece Rusya bunu yapmadı ve bocaladı.

Bu bununla beraber, Rusya’nın süratli hareket eden cenk alanında karar verme yetkisine haiz astsubayların (Astsubaylar) yetkin liderliğine güvenebilen daha iyi eğitimli Ukrayna kuvvetleri tarafınca devamlı olarak daha iyi performans gösterdiği ufak birlik taktiklerinde de geçerli olmuştur. Seneler ilkin bir akademi kuran Rus ordusu, düşük seviyelerde iyi bir liderlikten yoksun bulunduğunu fark ettiğinden, yetersiz eğitimli astsubaylarla ilgili bir problemi bulunduğunu uzun süredir kabul ediyor. Sadece, geçen yılki işgalden ilkin fazlaca azca ilerleme kaydedilmişti.
Bundan dolayı, Rusya’nın cenk alanında kazanması için, birleşik tabanca savaşını mühim seviyede iyileştirmekten Astsubay ekibini tekrardan meydana getirmeye kadar tüm bunların düzeltilmesi gerekecek. Bir savaşın ortasında bu zor bir iş ve aylarca eğitim alacak.
Gene de Ukrayna’nın kazanması için her şey, hücum kabiliyetlerini güçlendirmek için gerekseme duyduğu ekipmanın sağlanmasına bağlıdır, bundan dolayı Kiev’in Batılı müttefiklerinden üstünde savaşmak suretiyle inşa edilmiş 300 sözde üçüncü nesil ana muharebe tankı için aylarca devam eden ricası da bundan meydana gelmektedir. dijital dönemin cenk alanı – başka bir deyişle, ABD’nın M1A2 Abrams’ı, Fransa’nın Leclerc’i, Britanya’nın Challenger 2’si ve Almanya’nın Leopard’ı için – ve ortalama 600 cenk aracı.
Bunun yerine şimdiye kadar teklif edilenler – sırasıyla ABD ve Almanya tarafınca 50 Bradley ve 40 Marder cenk aracı ve Fransa tarafınca ortalama 30 hafifçe AMX-10 RC zırhlı vasıta – Kiev’in arayışında gerekseme duyduğunu hesapladığı zırhlı gücün fazlaca peşinde kalıyor. zafer. Sadece Ukraynalılar bunun müttefikleri gerekseme duyduklarını söylediklerinden daha fazlasını sağlamaya ikna edebileceklerinin bir işareti bulunduğunu umuyorlar.
Geçen hafta Başkan Volodymyr Zelenskyy, “Ukrayna’ya hemen hemen batı tipi tank tedarik edilmemesinin mantıklı bir sebebi yok” dedi. Sadece onun bakış açısına nazaran bu şekilde olsa da, Ukrayna’nın iki endişesi varmış şeklinde görünen tereddütlü müttefikleri için durum bu şekilde değil: böylesine büyük oranda zırhı aktarma etmenin kendi cephaneliklerini tüketeceği – ve bunu bir an ilkin bitireceği. hem Avrupa’da hem de Asya’da artan gerilimler zamanı.
Burada İngiltere, öteki büyük askeri güçlerin çoğundan daha sıkı bir durumda ve yalnızca 227 Challenger 2 tankıyla – 148’i operasyonel ömürlerini 2035’e kadar uzatmak için yükseltiliyor yada yenileme için ayrılmış. sonrasında emekli ol
Ayrıca, Almanya, öteki 13 Avrupa ülkesi ve Kanada da dahil olmak suretiyle bir avuç AB üyesi olmayan ülke içinde dağıtılan etken hizmette 2.000 Leopard tankı var. ve 266 olan Almanya haricinde hiçbir ülkede 100’den fazla hizmette değildir.
bir bahar saldırısı için. Ve Ukraynalı yetkililer, müttefiklerinin acil bir varoluşsal tehditle karşı karşıya kalmamasına karşın acil durumlarının acil olduğuna işaret ederek, cephaneliklerin tükendiği argümanından giderek daha çok rahatsız oluyorlar. şimdi – ülkenin Batılı müdafa bakanlarının “Ramstein” temas grubunun 20 Ocak’ta yapılması planlanan bir sonraki toplantısında vurgulayacağı bir şey.
Bununla beraber, 3.600 Leopard 2 tankı üretildi ve Avrupa’da rafa kaldırılan ve depolanan yüzlerce eski model, muhtemelen bir bahar saldırısı için zamanında tekrardan kullanılabilir. Ve Ukraynalı yetkililer, müttefiklerinin acil bir varoluşsal tehditle karşı karşıya kalmamasına karşın acil durumlarının acil olduğuna işaret ederek, cephaneliklerin tükendiği argümanından giderek daha çok rahatsız oluyorlar. şimdi – ülkenin Batılı müdafa bakanlarının “Ramstein” temas grubunun 20 Ocak’ta yapılması planlanan bir sonraki toplantısında vurgulayacağı bir şey.
Görüşmede Ukrayna, tanklar söz mevzusu olduğunda müttefiklerinin ikinci itirazıyla da yüzleşecek – tırmanma korkusu ve bunun getirebileceği Rus misillemesi riski. Kiev, savaşın başlangıcından bu yana daha gerilmiş olan Batı Avrupalı müttefiklerinin bu tartışmasıyla karşı karşıya kaldı – Rusya’nın intikamının sonuçlarına daha çok katlanma olasılığı daha yüksek olan ve bir okula boyun eğme zamanının olmadığına inanan yakın komşuları tarafınca değil. bahçe zorbası.
Dolayısıyla, Rusya cenk alanı kaderini büyük seviyede kendi ellerinde tutarken, Ukrayna’nın kaderi nihai olarak müttefiklerinin kaderine bağlı.